.:: برای دیدن تصویر در اندازۀ واقعی رو آن کلیک کنید ::.
.::«درود درود درود»::.
امیدواریم تا به اینجای کار، همونطوری که در ابتدا گفته بودیم، تونسته باشیم فضایی آزاد برای بررسی تعالیم بهائی رو فراهم آورده باشیم. قصد ما این بود تا پرده‌هایی از این تعالیم رو به تصویر بکشیم که به هر دلیلی خود بهائی‌ها از اون‌ها صحبتی به میون نمیارن.
این دفعه اما بر خلاف دفعات گذشته که موضوع تصاویر ما خود تعالیم بود، نگاه ما به یکی از خصائص اخلاقی و انسانی هستش.
امروزه هر انسانی که ذره‌ای از وجهۀ اجتماعی برخوردار باشه، لزوم رعایت موازین ادب در جامعه رو به خوبی درک می‌کنه و مطمئناً سعی می‌کنه در اجتماع خودش رو مزین به این خصیصه نشون بده و البته این ویژگی میزان خوبی برای محک زدن شخصیت افراد هم میتونه باشه…
اگه به دنبال مباحث روان‌شناختی و جامعه‌شناختی این خصیصه نباشیم و نگاه خودمون رو در محدودۀ ادب در آئین بهائی محدود کنیم، برخورد می‌کنیم به کلام پیام آور آئین بهائی بعنی بهاءا… که شما میتونید سخن او در این رابطه رو در صفحۀ فیس فرزند ارشدش بخونید…
از طرفی نوع برخورد بسیار مودبانۀ دو فرزند ایشون یعنی عباس افندی (عبدالبهاء) و محمد علی افندی هم در چت باکس این صفحه به تصویر کشیده شده که هم نشونۀ خوبی از تربیت صحیح خود بهاءا… در قبال فرزندانشه و هم نشونۀ میزان ادب و تربیت این دو فرد.
پی‌نوشت: برای اطلاع بیشتر از الفاظ و اسامی که این دو برادر در مشاجرات خود به هم نسبت دادند، می‌توانید به کتاب توقیعات مبارکه شوقی افندی معروف به لوح قرن جلد یکم صفحه 103 و 132 و همچنین مکاتیب جلد دوم ص 234 مراجعه کنید.
و همچون همیشه ما هیچ نتیجه‌ای نمی‌گیریم و قضاوت رو تنها به خود شما واگذار می‌کنیم.
